ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Ο ραβδοσκόπος περπατούσε διψασμένος
στις καυτές πέτρες, στη μέση στο λιοπύρι.
Με το ραβδί του, βρήκε νερό· - άρχισε να σκάβει.
Δεν άντεξε, στα δυό μέτρα, ξεψύχησε.
Τ’ απόγιομα, έπιασε βροχή· - πήρε το χώμα.
Το χώμα, τον σκέπασε.
Τ’ όνομά του, γραμμένο στα μητρώα εξαφανισθέντων


ΑΓΙΟΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ

Εκείνος ο παπάς, τους φαίνετε άγιος άνθρωπος
γιατί ξέρει να κρύβει καλά τις αμαρτίες του,
κάτω απ’ το πετραχήλι.

Ουδέν κρυπτόν από τον Ήλιον.


ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ

Στον πίνακα πάνω απ’ το προσκεφάλι σου,
γύρω στο στενόμακρο τραπέζι
δώδεκα μικροί φτερωτοί έρωτες κι ένας ενήλικας
τρώνε επτάζυμο ψωμί, πίνουν κόκκινο κρασί.
Όμως, να ξέρεις· - δεν είναι ο μυστικός δείπνος.
Είναι μιά συνομωσία.


ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ

Μιά μικρή γουστέρα κάθισε πλάι μου στην πέτρα,
με κοίταξε κατάματα, έβγαλε δυό φορές
τη διχαλωτή της γλώσσα να υγράνει λίγο τα χείλη της,
έξυσε λίγο το πιγούνι της
όπως ξύνει ο παπάς τα γένια του
κι άρχισε να με κουβεντιάζει.

Είμαι σίγουρος, πως δεν μου έλεγε ψέματα.